هر جا که رنگ بودی؛ آنجا نه یار دیدی
جز آنکه در بهاران گل های سرخ چیدی
بر پا بساط نوروز در سایه های بیدی
از جشن آریانی خوش تر مگر شنیدی؟
آه است خیابان به خیابان به لبم
از این همه بی تفاوتی در عجبم!
تو مثل مسافری که دیرش شده است
من مثل چراغ قرمز نیمه شبم