چه فروتن!
باد
هر سو که پرچم ها بخواهند.
کسی از غیبت پنهان ستاره
به دریا نمی رسد
ما سکوت سخت این همه راه را
به دندان شکسته ایم
پس تو ...
تنفس ناتمام من
کی؟
کی پروانه خواهی شد؟
پدرم
برشکار بود
آرزو داشت
با انگشتانش ذکر بگوید.